چه چیزی جز دوستی پاک و خالصانه ، فردی را وادار می کند که بی هیچ توقع و مزد و منتی، چنین قالب زیبایی برای وبلاگ دوستش طراحی کند؟ آن هم در بحبوحه یک عالم کار و گرفتاری ریز و درشت ؟
صادقانه بگویم که غافلگیر شدم از اینهمه مهر و دوستی و هیچ نوشته ای گویای میزان سپاس و قدر شناسی من نسبت به او نیست. ناصر خالدیان عزیز نشان داد که در روابط دوستانه هم ، نقطه ی ته خط است.
به بیان امروزی: «آخرشه ! »
یک نکته:
-------------
لینک های کنار وبلاگ را باید اصلاح کنم. خیلی هایشان دیگر وجود ندارند یا آدرسشان تغییر پیدا کرده. خیلی ها را هم باید اضافه کنم.لینک های ثابت را هم باید به ترتیب الفبا مرتب کنم.اما در حال حاضر به دلیل مسدود بودن سایت بلاگرولینگ این کار برایم کمی سخت تر از قبل است. در واقع الآن اصلاً آنها رو نمی توانم ببینم ولی می دانم که سر جایشان هستند. این یادآوری را به این دلیل لازم دانستم که دوستان خوبم خصوصاً آنهایی که لینک داده اند و لینکشان اینجا نیست بدانند که فراموش نکرده ام و حتماً این کار را انجام خواهم داد.

Comments