از من مي‌شنويد، شما هم يه سفر بريد كردستان و از نزديك ببينيد كه چه طبيعت زيبا و چه مردم بامحبتي داره. به من –درهردوباري كه به اونجا رفته‌ام‌- حسابي خوش گذشت. البته يكي از دلايل اين خوش‌گذشتگي مي‌تونه اين باشه كه ميزبان هاي خيلي خوبي داشتم. دليل ديگه ميتونه اين باشه كه من اصولاً از همه مسافرتهام لذت مي‌برم. اما هرچقدر هم كه ميزبانم خوب بوده باشه و خودم هم داراي قابليت سفر خوش باش خواهانه[!] بوده باشم، باز هم نمي‌شه منكر جاذبه هاي چشمگير كردستان شد.
به هر حال، همونطور كه متوجه شده‌ايد، روز هاي گذشته رو به مسافرت كردستان گذروندم. البته يه وقت فكر نكنيد كه هركي به كردستان سفر كنه الزاماً مي‌بايست يه زن كردي هم بستونه . اگه اينجور فكر كرده‌ باشيد، بايد بدونيد كه عميقاً در اشتباهيد چون درواقع براي ستوندن يك زن كردي بايد بليت هندستون رو تهيه كنيد. شاعر مي‌فرمايد:

اتل متل توتوله
گاو حسن چه‌جوره
نه شير داره نه پستون[ در نسخه چاپ ارزروم اومده: نه شير داره نه سينه] [ نسخه چاپ بغداد : نه شير داره نه شيردون] [ در نسخه چاپ مسكو: نه سينه داره و نه رون]
شيرشو بردن هندستون [ در نسخه چاپ كلكته اومده: گاوشو بردن هندستون] [هندستون همون هندوستان خودمونه ]
يك زن كردي بستون [ در نسخه چاپ دهلي اومده: يه دوست كردي بستون!] [در واقع در كرد بودن فرد مورد نظر اختلافي نيست.حالا خدا كنه به خاطر كلمه « زن » ، اينجا رو فيلتر نكنن ]
اسمشو بذار عم قزي
دور كلاش قرمزي
...
خلاصه اينكه دنبال عم‌قزي نگرديد كه پيداش نمي‌كنيد. شايد هم اين روزايي كه ما اونجا بوديم، كلاه لبه قرمزشو نپوشيده بوده و ما نشناختيمش.به هر حال در پايان سفر،پاهامونو برچيديم و برگشتيم به ولايت.



اينجا درياچه زريوار در نزديكي شهر مريوانه كه يه هتل چهار ستاره شيك و خيلي تميز هم در كنارش ساخته اند. درياچه زريوار يا زريبار، اينطور كه به ما گفتند، بزرگترين درياچه آب شيرين جهانه و منبع تامين آبش چشمه هايي هستند كه در كف درياچه وجود دارند. گفته ميشه كه در زير درياچه يك شهر باستاني بزرگ وجود داره.
كردستان در واقع منطقه‌اي باستاني با ميراث چند هزار ساله است. به عنوان نمونه كافيه كه بدونيم در نزديكي يكي از شهر هاي كردستان به اسم ديواندره ،غارهايي هست كه در اونجا آثار دوران نوسنگي و ماقبل اون وجود داره.

طبيعت بكر اورامانات يكي ديگه از مكان هاي ديدني كردستانه كه اگه به كردستان بريد و اونجا رو نبينيد، نيم عمرتون بر فناست.البته لازمه به عرض مباركتون برسونم كه اين‌جانب و دوست لبيك گوي خودم، در حال حاضر نيم عمرمون بر فنا شده.


شهر سنندج پر از مجسمه هاي زيباست. چيزي كه به ندرت در شهر هاي ايران مي‌شه ديد.
اين عكس و عكس پايين رو از توي آرشيوم درآوردم.


اين ، تنديس يك مرد كرده كه در ميداني به نام آزادي قرار داده شده.

فكر كنم بهتره بيش از اين توضيح ندم . اگه علاقمند باشيد مي‌تونيد در اينجا و اينجاو اينجا در مورد وضعيت جغرافيايي و سياسي و تاريخي و اجتماعي و ... كردستان، اطلاعات بيشتري پيدا كنيد.

_________

پي نوشت:
معماي پست قبل رو باعكسهاي جديدي كه همونجا اضافه كرده‌ام،حل كردم. يه نگاه بهش بندازيد.




comments